Ze wordt steeds mooier, onze Mamasan van de krakers uit Noord. Nu heeft ze zelfs lipstick op gedaan en pas verscheen zij in een lange rok. "Je zou het niet zeggen, maar eigenlijk houd ik erg van kleding" begon ze tijdens een improvisatie opdracht. Iedereen begon te lachen. Daar stond ze met haar vervuilde handen. Mannenschoenen, veel te groot, broekspijpen vol vlekken, trui gerafeld. Maar toch. Overal heeft ze vuilniszakken vol kleding verstopt, vertelt ze. omdat ze er geen afstand van kan nemen. Want dat is zonde. Alleen valt niet meer precies te achterhalen waar het allemaal precies ligt, want vaak genoeg heeft ze moeten verkassen. Maar ze probeert alles te bewaren wat mensen haar geven. Ze leeft sowieso alleen van giften, wijst alle hulp af van gemeentelijke instellingen. Voor haar hoeft het niet, een daklozenuitkering of andere voorzieningen op voorwaarden. Nee! Geen regels meer, geen voorwaarden, geen bureaucratie. Het dakloze bestaan als politiek statement. En ze wordt er met de dag mooier van, deze dame van 62 jaar met amper een grijze haar, ook zonder lipstick.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten