Een journaliste en een fotograaf van de Spits komen langs. Op de agenda staat ook het maken van een groepsfoto en er wordt gefilmd voor de making-of. Het lijken wel celebrities! Enthousiast slaat de één 'n paar biertjes te veel achterover. Een tweede raakt zo op dreef van zijn eigen betoog, dat het geplande 10 min interview uitloopt naar een uur. Een derde raakt van al het gebeuren zo in de stress, dat hij begint te schreeuwen over allerlei onbenulligheden. Het is rommelig en het lukt maar niet om de mensen aan het repeteren te krijgen. Als eindelijk om 16uur ook de groepsfoto klaar is, wil ik toch nog de 1ste doorloop doen. Ook ik word snauwerig, want iedereen is zo druk met allerlei andere dingen dan spelen. Bovendien moeten we uit de kerkzaal. "En nou ga je het doen, hoe kneuterig dan ook!" Verwarring over mise-en-scène, teksten worden vergeten en er ontstaan spontaan geheel andere, maar toch is deze 1ste doorloop al een aardige overwinning. Als we eindelijk de kerk verlaten hangt er buiten een mopperende buurvrouw uit het raam waar belletje is getrokken. Ze kijkt verdacht naar de spelers. De Scheldknaap trekt meteen flink van leer, want hij laat zich niet onrechtmatig beschuldigingen. Hij schreeuwt en balt zijn vuist naar deze bovenbuurvrouw. Als Teacher hem probeert te temperen, haalt hij uit. Het schriele mannetje valt. Zijn pet rolt over de stoeptegels. Het blikje bier, wat zich standaard in zijn linkerjaszak bevindt, loopt leeg. De Scheldknaap schrikt er zelf van. Hij heeft de boel nu wel heel erg op spits gedreven. Samen tillen we de Teacher overeind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten