Een stuk over daklozen kan natuurlijk niet zonder politie. Met de Poes zijn we naar de kleding verhuur gegaan om een politiepak uit te zoeken. We vonden een mooi pak met een origineel wit overhemd en een goudkleurig embleem op de mouw. "Maar dat mag helemaal niet!" wordt ineens geroepen. Het pak is authentiek en wordt nog steeds gebruikt door de politie. Er zijn speciale vergunningen voor nodig. "Is logisch toch?" roept de robuuste dame van de verhuur "Anders was ik zo miljonair geweest!" Ze schudt haar hoofd bij zoveel naiviteit. We mogen wel een oud politiepak. Daar hoort een blauw overhemd bij en op de mouw is het embleem zilverkleurig. Ik toon mijn ID en het contract wordt opgesteld. Dan ook maar meteen door naar de echte politie om na te vragen of er iets bekend is over de Bouwer. De twee agenten die mij te woord staan zien er helemaal niet uit als agenten. Geen gouden emblemen of witte overhemden. Ze dragen gewone korte jasjes (bruin) en spijkerbroeken. "Ja, we gaan nu de straat op. Da's logisch toch?" roept de jonge meid. Na hun rondje undercover zullen ze het nakijken wordt beloofd. Mijn ID wordt gecheckt en later die dag bellen ze. De Bouwer zit inderdaad vast. Hij is buiten Amsterdam en blijft zeker nog een week weg. Dan komt hij toch nog op tijd terug voor de premiere en dat is fijn. Moet er natuurlijk niet iemand anders opgepakt worden. Die onzekerheid blijft, da's logisch. Zeker als de politie ook gewoon in een spijkerbroek en een bruin jasje kan lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten